ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η Παιδιατρική Εργοθεραπεία είναι μια ειδικότητα που δραστηριοποιείται στον τομέα της υγείας και πιο συγκεκριμένα στην πρόληψη, παρέμβαση και αποκατάσταση και εμπλέκει τη θεραπευτική χρήση του έργου και των δραστηριοτήτων παιχνιδιού με σκοπό τη βελτίωση και αξιοποίηση των ικανοτήτων και δεξιοτήτων του παιδιού και εφήβου και την καλύτερη απόδοσή του στο σπίτι και στο σχολείο.

Διαταραχές:

Λεπτή κινητικότητα είναι η ικανότητα του παιδιού να χρησιμοποιεί με ακρίβεια τα χέρια και τα δάχτυλα. Η λεπτή κινητικότητα είναι ένα σημαντικό κριτήριο όταν ένα παιδί αρχίζει το σχολείο και θα το βοηθήσει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις που υπάρχουν εκεί, όπως η γραφή στο τετράδιο ή στον πίνακα. Το παιδί αδυνατεί να τελειώσει τις εργασίες του στον διαθέσιμο χρόνο, διοχετεύει όλη του την ενέργεια και προσοχή στη « μηχανική διάσταση της γραφής» με αποτέλεσμα να μην μπορεί να παρακολουθήσει τις πληροφορίες που του παρέχονται , καθώς δημιουργείται και πρόβλημα στη συγκέντρωση που αφορά τη συνολική μάθηση και τη συγκέντρωση που αφορά την ικανότητα συντονισμού των κινήσεων για ικανοποιητική γραφή. Επακόλουθο αυτών των δυσκολιών είναι η χαμηλή αυτοεκτίμηση του παιδιού, η έλλειψη κινήτρου για μάθηση και δευτερογενώς η εμφάνιση συναισθηματικών προβλημάτων.

 

•  λαβή και έλεγχος μολυβιού
• αντιγραφή σχημάτων
• χρήση ψαλιδιού
• οπτικοκινητικός συντονισμός – οπτική αντίληψη

 

Αδρή κίνηση είναι ικανότητα του παιδιού να εκτελεί δραστηριότητες που απαιτούν την ενεργοποίηση μεγάλων μυών ή μυϊκών ομάδων , όπως στην βάδιση, στο τρέξιμο, κ.α. Η φυσιολογική αδρή κινητικότητα αποτελεί τη βάση για την οργάνωση και την εκτέλεση των πιο εκλεπτυσµένων κινήσεων (λεπτή κινητικότητα) που είναι απαραίτητες για τις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής του ανθρώπου, όπως το ντύσιµο, η σίτιση, το γράψιµο κλπ. Τα παιδιά µε διαταραχές της αδρής κινητικής λειτουργίας επηρεάζουν την καθηµερινή τους ζωή στο σπίτι και στο σχολείο.

 

•  ικανότητα να πετάει – πιάνει μπάλα
• ισορροπία
• πηδηματάκια

Γνωστικές δεξιότητες είναι οι δεξιότητες αυτές οι οποίες είναι υπεύθυνες για την επεξεργασία και αφομοίωση κάθε είδους πληροφορίες που λαμβάνουμε. Αναφέρονται στις δεξιότητες σκέψης, στις διανοητικές δεξιότητες που τους επιτρέπουν να παρατηρήσουν, να αποκτήσουν, να κατανοήσουν και να απαντήσουν στις πληροφορίες. Αυτές περιλαμβάνουν τις ικανότητες να δίνουν προσοχή, να θυμούνται, να επεξεργάζονται τις πληροφορίες, να λύνουν προβλήματα, να οργανώνουν και να αναδιοργανώνουν τις πληροφορίες, να επικοινωνούν και να πράττουν βάσει των πληροφοριών.

• συγκέντρωση προσοχής
• μνήμη
• ολοκλήρωση μιας δραστηριότητας
• κατηγοριοποίηση
• συσχέτιση

Δραστηριότητες καθημερινής ζωής είναι όλα αυτά που κάνουμε κάθε μέρα για να ζήσουμε. Ένα παιδί εμπλέκεται σε δραστηριότητες καθημερινής ζωής για να ικανοποιήσει τις ανάγκες του για επιβίωση. Το παιδί καλείται να εκτελέσει δραστηριότητες, τις οποίες απαιτεί ο ρόλος που αναλαμβάνει και σχετίζονται με το αναπτυξιακό του επίπεδο και το στάδιο της ζωής του.

•  ένδυση – απόδυση
• διαχείριση χρημάτων
• σίτιση
• εκπαίδευση στην τουαλέτα

 

Κοινωνικές δεξιότητες είναι η ικανότητα του παιδιού να αναπτύξει τις δεξιότητες οι οποίες απαιτούνται για την συμμετοχή του στην κοινωνία. Οι κοινωνικές δεξιότητες αναφέρονται στην συμπεριφορά την οποία παρουσιάζει το παιδί κατά την αλληλεπίδρασή του με το περιβάλλον και αποτελούν τα θεμέλια της κοινωνικής συμπεριφοράς. Για να είναι κοινωνικά αποδεκτό ένα παιδί, πρέπει να έχει τις δεξιότητες και την ικανότητα να κατανοεί τις περιστάσεις και τις κοινωνικές απαιτήσεις, να μυείται σε κοινωνικές συμπεριφορές και να επιδεικνύει όλα τα χαρακτηριστικά με την αυτοπροβολή, τα οποία επιδρούν και επηρεάζουν θετικά τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται από τους άλλους.

• αυτοεκτίμηση και αυτοσεβασμός
• συνεργασία
• οριοθέτηση
• ανάληψη ρόλων κ.α.

 

Τα σημάδια που θα σας οδηγήσουν στον εργοθεραπευτή

Σύμφωνα με τον Αμερικανικό Σύλλογο Εργοθεραπευτών, πρέπει να αναζητήσετε εργοθεραπευτική αξιολόγηση αν το παιδί σας παρουσιάζει τρεις ή περισσότερες από τις παρακάτω δυσκολίες:

• Δεν παίζει με τα παιχνίδια της ηλικίας του. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να σημαίνει ότι το παιδί δεν ενδιαφέρεται γι’ αυτά (επειδή π.χ. αντιμετωπίζει κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα) ή ότι δεν τα καταφέρνει (επειδή π.χ. είναι λίγο πιο πίσω αναπτυξιακά σε σχέση με την ηλικία του).

 

• Δυσκολεύεται να αυτοεξυπηρετηθεί. Δεν έχει δηλαδή, ανάλογα με την ηλικία του, τις κατάλληλες δεξιότητες ώστε να φάει μόνο του, να βάλει τα ρούχα ή τα παπούτσια του, να πάει στην τουαλέτα κλπ.

 

• Μοιάζει αδύναμο, έχει δηλαδή ελαττωμένο μυϊκό τόνο. Πρόκειται για ένα παιδί που φαίνεται να μην έχει αντοχή, που είναι χαλαρό-πλαδαρό.

 

• Πέφτει εύκολα κάτω.

 

• «Τρακάρει» πάνω σε άλλους ή σε έπιπλα.

 

• Χτυπάει εύκολα, επειδή δυσκολεύεται να εκτιμήσει τη θέση του σώματός του στο χώρο.

 

• Σπάει συχνά τα παιχνίδια του.

 

• Δεν του αρέσει να πηδάει, να κάνει κούνια.

 

• Δυσκολεύεται να ζωγραφίσει μέσα σε πλαίσιο, να κάνει παζλ ή να κόψει με το ψαλίδι στο νηπιαγωγείο.

 

Παρουσιάζει καθυστέρηση στην ανάπτυξη του λόγου και της ομιλίας του.

 

• Η ομιλία του είναι δυσνόητη και χωρίς σωστή άρθρωση.

 

• Είναι υπερκινητικό και δεν μπορεί να ησυχάσει.

 

• Δεν του αρέσουν οι αγκαλιές, το μπάνιο, το κόψιμο των νυχιών ή το κούρεμα των μαλλιών, ίσως επειδή δεν του αρέσει να το αγγίζουν.

 

• Είναι πολύ ευαίσθητο σε οσμές, γεύσεις, θορύβους ή αγγίγματα.

 

• Αποφεύγει την παιδική χαρά.

 

• Έχει δυσκολίες στον ύπνο.

 

• Λερώνεται υπερβολικά, επειδή π.χ. δυσκολεύεται να χρησιμοποιήσει το πιρούνι για να φάει, ή δεν τρώει κάποιες βασικές τροφές.

 

• Δεν μπορεί να συγκεντρωθεί ή συγκεντρώνεται υπερβολικά σε μία δραστηριότητα, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να μεταβεί σε άλλη.

 

• Χρειάζεται περισσότερη εξάσκηση από άλλα παιδιά για να μάθει καινούργια πράγματα.

 

• Αντιστρέφει γράμματα και αριθμούς, δεν αφήνει διαστήματα μεταξύ των γραμμάτων και των λέξεων που γράφει, συνήθως στην Α΄ δημοτικού.

 

• O γραφικός του χαρακτήρας είναι πολύ κακός.

 

• Κουράζεται εύκολα με τις σχολικές του εργασίες.

 

• Δυσκολεύεται να ακολουθήσει προφορικές οδηγίες.

 

• Έχει μειωμένη αυτοπεποίθηση.

 

• Δεν έχει φίλους της ίδιας ηλικίας και προτιμά να παίζει με μικρότερα ή με μεγαλύτερα παιδιά.